Jan Lenica
Urodził się w 1928 roku w Poznaniu.
Ukończył studia na wydziałe architektury Politechniki Warszawskiej w 1952 roku. Był światowej sławy grafikiem, twórcą plakatów, autorem ilustracji do książek i rysunków satyrycznych, a także reżyserem i autorem filmów animowanych. Zadebiutował razem z Walerianem Borowczykiem w 1957 wycinankowo-rysunkowym filmem "Był sobie raz". W 1948 zaczął publikować artykuły w szwajcarskim czasopiśmie Graphis, w którym po raz pierwszy w tytule swojego artykułu użył określenia "polska szkoła plakatu". W 1950 roku został redaktorem graficznym Szpilek.
Wspólpracował m.in. z Teatrem Dramatycznym, Operą Narodową w Warszawie. Jednym z najbardziej znanych jest plakat operowy do spektaklu "Wozzeck" z 1966 roku. W latach 60-tych wyjechał na stałe do Paryża gdzie prowadził własną pracownię, a także pełnił fukcję szefa katedry filmu animowanego na Uniwersytecie w Kassel. Wykłady z dziedziny plakatu i grafiki prowadził także w Hochschule der Kunste w Berlinie.
Dzieła Lenicy były na ówczesne czasy nowatorskie i kontrowersyjne, przez co często spotykał się z krytyką środowiska artystycznego w Polsce. Jego twórczość w dziedzinie plakatu filmowego można podzielić na trzy okresy. Pierwszym był okres realizmu, w którym zrealizował głównie plakaty do filmów radzieckich z lat 50-tych: "Aleksander Newski", "Diabelski wynalazek". Wyróżniały je barwna malarska plama, lapidarność, skłonność do przerysowań postaci.
Drugi etap, w którym odchodził od malarstwa odznaczał się dramatycznym, drapieżnym rysunkiem, barwną plamą z wplecionymi elementami fotograficznymi, elementami starych grafik. Widoczna w nich jest wielka wyobraźnia twórcy. Okres trzeci charakteryzuje daleko posunięta abstrakcja, formalny stosunek do używanego koloru i lini.
Jan Lenica zmarł w 2001roku w Berlinie.
Wybrane wystawy:
• 1956 Wystawa Plakatu Filmowego, Warszawa
• 1960 Klub Stowarzyszenia Grafików Angielskich, Londyn
• 1963 Salon „Cepelii”, Nowy Jork
• 1967 Visual Art Gallery, Nowy Jork
• 1982 Akademia Katolicka, Hanower
• 1982 Akademia Sztuki Kassel
• 1982 Galeria Miejska, Oberhausen
• 1982 Muzeum Plakatu, Essen
Wybrane nagrody:
• 1956 Nagroda Centralnego Urzędu Kinematografii za twórczość w dziedzinie plakatu filmowego
• 1962 Nagroda ministra kultury i sztuki za twórczość dziedzinie plakatu w latach 1960-1962
• 1966 Złoty medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu, Warszawa
• Nagroda Julesa Chereta, Annency
• 1982 Nagroda Specjalna miasta Essen
Plakaty do filmów:
- 1931: MILION
- 1934: MŁODOŚĆ MAKSYMA
- 1937: POWRÓT MAKSYMA
- 1937: TOWARZYSZE BRONI
- 1946: DZIECI ULICY
- 1947: RIO ESCONDIDO
- 1947: MAŁŻEŃSTWO W MROKU
- 1951: ZAKAZANE ZABAWY
- 1951: DZIEWCZĘTA Z PLACU HISZPAŃSKIEGO
- 1951: PRZYGODY DOBREGO WOJAKA SZWEJKA
- 1952: PIĘKNOŚCI NOCY
- 1952: DZIECI HIROSZIMY
- 1952: WSZYSCY JESTEŚMY MORDERCAMI
- 1952: ZAGUBIONE DZIECIŃSTWO
- 1952: BRAMA NR. 6
- 1952: MĄDREMU BIADA
- 1953: CENA STRACHU
- 1953: ELŻBIETA, JOANNA, LIZYSTRATA
- 1953: LAS
- 1953: MAŁŻEŃSTWO KRECZYŃSKIEGO
- 1953: JEGOR BULYCZOW
- 1954: SZWEDZKA ZAPAŁKA
- 1954: CZERWONE I CZARNE
- 1955: NIEBIESKI PTAK
- 1956: CZŁOWIEK W NIEPRZEMAKALNYM PŁASZCZU
- 1956: FUTRO NURKOWE
- 1956: ZIEMIA
- 1956: KANAŁ
- 1957: OPOWIEŚCI O LENINIE
- 1957: OKO ZA OKO
- 1958: DIABELSKI WYNALAZEK
- 1958: WINDĄ NA SZAFOT
- 1959: GORĄCZKA W EL PAO
- 1959: WSPÓLNY POKÓJ
- 1959: DOM W DZIELNICY WILLOWEJ
- 1960: PRZYGODA
- 1960: KRZYŻACY
- 1961: NÓŻ W WODZIE
- 1961: TAK DŁUGA NIEOBECNOŚĆ
- 1962: DZIECKO WOJNY
- 1962: JADĄ GOŚCIE, JADĄ
- 1964: WIZYTA STARSZEJ PANI
- 1966: MATNIA
- 1977: SPRAWA GORGONOWEJ
- 1989: OPOWIEŚĆ O "DZIADACH" ADAMA MICKIEWICZA. LAWA
- 1995: PO TAMTEJ STRONIE CHMUR
- 2000: WYROK NA FRANCISZKA KŁOSA
Plakaty do imprez:
- 1964: TYDZIEŃ FILMU POLSKIEGO
- 1966: MFF KRÓTKOMETRAŻOWYCH