Tadeusz Lucjan Gronowski urodził się w 1895 roku. W latach 1917 -1925 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w pracowni Edmunda Bartłomiejczyka. Debiutował w 1917 roku plakatem zapraszającym na zabawę studencką.

Był członkiem Grupy Rytm, współwydawcą i redaktorem pisma „Grafika” i współzałożycielem Koła Artystów Grafików Reklamowych. Za swoje prace został nagrodzony licznymi nagrodami.

Gronowski był prekursorem Polskiej Szkoły Plakatu i twórcą nowoczesnej grafiki reklamowej. Realizował projekty dla Wedla, Hersego, Schichta, Orbisu. LOT-u. Był autorem m.in. nowatorskiego plakatu dla koncernu Schichta – „Radion sam pierze” (1926), nawiązującego do stylistyki plakatów Cassandre’a. Projekt zawierał syntetyczny skrót myślowy, celne hasło oraz zabawną, oszczędną grafikę.

Przed wojną Gronowski współpracował z wieloma wydawnictwami i czasopismami, w tym m.in. z Rojem, Panią, Bluszczem, Biblioteką Polską, Skamandrem, Teatrem i Życiem Wytwornym, Wiadomościami Literackimi, Naszą Księgarnią, Grafiką oraz To – To. Zajmował się także scenografią, malarstwem, architekturą wnętrz, tworzył ilustracje książkowe, projektował etykiety, foldery i znaczki pocztowe.

Do 1939 r. stworzył ok. 500 plakatów. Jego prace odznaczały się nowatorstwem, dowcipem nieznanym wcześniej autonomizmem i uproszczoną stylizacją. W czasie wojny pracował nad cyklem ilustracji do „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Po II wojnie światowej nadal zajmował się grafiką. Był twórcą wystroju wnętrz Sejmu i Teatru Wielkiego, powrócił także do malarstwa. Ze względu na swoją wszechstronność został okrzyknięty przez Antoniego Słonimskiego „Michałem Aniołem Warszawy”. Gronowski był właścicielem pracowni projektowej we Francji, współpracował ze znanymi paryskimi magazynami mody, w tym m.in. z Galerią Lafayette. Zmarł 20 lutego 1990 roku.

Wybrane nagrody:

• 1925 Grad Prix za plakaty na Międzynarodowej Wystawie Sztuk Dekoracyjnych, Paryż 
• 1935 Komandoria Leopolda II za projekt pawilonu polskiego na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Współczesnej, Bruksela
• 1937 Międzynarodowa wystawa sztuka i technika, Paryż za kostiumy i dekoracje
• 1939 Złoy Medal na Wystawie Światowej w Nowym Jorku
• Krzyż Komandorski Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski
• Medal X-lecia Polski Ludowej

Wybrane wystawy:

• 1934 wystawa plakatu polskiego, Praga
• 1949 wystawa plakatu polskiego, Praga
• 1950 wystawa plakatu polskiego, Wiedeń
• 1955 wystawa plakatu polskiego, Bruksela
• 1970 wystawa indywidualna Świątynia Diany, Łazienki Królewskie
• 1972 wystawa indywidualna plakatu i malarstwa, Zachęta, Warszawa
• 1976 wystawa indywidualna KMPik, Warszawa
• 1985 malarstwo Zachęta, Warszawa
• 1979 monograficzna wystawa poświęcona ilustracjom książkowym, Wrocław
• 1993 wystawa pośmiertna, Muzeum Plakatu Wilanów