Urodził się 8 lipca 1930 r. w Bratkówce. W latach 1949-52 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Wojciecha Weissa i Adama Marczyńskiego, a następnie u Michała Byliny w warszawskiej ASP, gdzie w 1955 roku uzyskał dyplom. Zajmował się grafiką, malarstwem, scenografią teatralną i telewizyjną. Wykładał w berlińskiej Hochschule der Kunst oraz w Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie.

Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej szkoły plakatu. Zrealizował ok. 300 prac, które - jak sam mówił - „są komentarzami do …”, a nie przedstawieniem treści dzieła.

Lata 60. to początek nowego stylu w twórczości artysty i nawiązań do estetyki baroku. Charakterystycznymi motywami prac artysty stały się kobiece ciała o rubensowskich kształtach, kości, ptasie głowy, czaszki ludzkie i zwierzęce oraz utrzymane w duchu epoki liternictwo. W pracach z tego okresu pojawiają się odniesienia do śmierci, seksu i przemijania. Rysunki cechuje drapieżność i chirurgiczna precyzja.

Od lat 70. Starowieyski antydatował swoje prace i opatrywał podpisami utrzymanymi w XVII-wiecznej konwencji. Artysta podawał wiek XVII, bo jak sam twierdził, wcielił się w niego duch siedemnastowiecznego antenata.

Artysta prowadził pracownie w Warszawie i Paryżu. Współpracował z wieloma teatrami min.: Teatrem Dramatycznym w Warszawie. W czasie pleneru w Świdwinie powstał unikalny Teatr Rysowania. W sumie odbyło się 20 spektakli w różnych miastach świata, gdzie artysta w asyście publiczności tworzył swoje kompozycje.

Był laureatem konkursów na najlepszy i najpopularniejszy plakat Warszawy oraz bohaterem filmu Andrzeja Papuzińskiego pt. „Bykowi chwała”. Jako aktor epizodycznie pojawił się w filmach: "Danton" Andrzeja Wajdy oraz  "Struktura kryształu" Krzysztofa Zanussiego. Zmarł 23 lutego 2009 roku w Warszawie.

Wybrane nagrody:

• Międzynarodowe Biennale Plakatu, Warszawa

• XII Biennale Sao Paulo, Główna Nagroda

• Stowarzyszenie Francuskich Filmowców, Cannes 1974

• Hollywood Reporter nagroda za plakat filmowy

Wybrane wystawy:

1955 - Arsenał, Warszawa
1959 - Kordegarda, Warszawa
1963 - Biennale Młodych, Paryż
1973 - Międzynarodowe Biennale Sztuki, Sao Paulo
1975 - Wystawa retrospektywna, Muzeum Narodowe, Poznań
1976 - Muzeum Sztuki Współczesnej, Huston, USA
1978 - Wystawa polskich plakatów Teatr Narodowy, Londyn
1978 - wystawa Poolse Theateraffichs 1967 – 1978, Amsterdam ,Haga, Rotterdam
1979 - Wystawa z kolekcji Henryka B.Kliternika, Teatr im J.Kochanowskiego, Opole
1980 - Galeria Aberbach, Nowy Jork
1985 - Galery of Modern Art, Nowy Jork
1985 - Wystawa retrospektywna, BWA, Kraków
1986 - Biennale Sztuki, Wenecja
1990 - 33. Festiwal Dwóch Światów, Spoletto
1991 - Galeria Plakatu, Warszawa
1992 - Galeria Dmochowski, Paryż
1992 - Wystawa retrospektywna, Muzeum, Lublin
1993 - Wystawa retrospektywna, Zamek w Reszlu
1998 - Galeria Artemis, Kraków
2000 - Galeria Osobliwości ESTE, Kraków

 

Repozytorium Cyfrowe FN poleca kronikę:
Franciszek Starowieyski udziela wywiadu telewizji - PKF, 33/88 Arsenał 88